W początkowych etapach tej procedury należy ustalić przyjętą metodę amortyzacji środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, a także sposób ustalania stawek. Warto również wziąć pod uwagę określenie przedmiotów lub praw o niskiej jednostkowej wartości początkowej, które nie będą przez jednostkę zaliczane do środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz odrębnie te przedmioty lub tytuły praw, które będą objęte ewidencją środków trwałych, względnie wartości niematerialnych i prawnych, ze wskazaniem sposobu ich amortyzowania (przez dokonywanie zbiorczych odpisów dla grup przedmiotów zbliżonych rodzajem i przeznaczeniem lub jednorazowo w pełnej ich wartości początkowej).
Przy ustaleniu zakładowego planu kont należy wziąć określić, do jakiej kategorii zaliczamy przedmioty o niskiej jednostkowej wartości początkowej, uwzględniając wartość początkową i okres używania:
1. Środki trwałe objęte ewidencją bilansową i amortyzowane.
2. Pozostałe środki trwałe – jednorazowo odpisywane w koszty w pełnej wartości w momencie oddawania ich do użytkowania.
Ustalając sposób amortyzacji środków trwałych w polityce rachunkowości warto określić zasady, które ułatwią prowadzenie księgowości w jednostce.