Właściciele spółek zobowiązanych do pełnej ewidencji księgowej mają obowiązek stosowania się do zasad zawartych w Ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej „UoR”), która zobowiązuje do ewidencji księgowej zgodnie z rzeczywistym przebiegiem oraz dokonaniem odpowiedniego potwierdzenia na podstawie dowodu księgowego.
Wyróżniamy dowody księgowe:
1. Własne (wewnętrzne, zewnętrzne)
2. Zewnętrzne obce (dowody zbiorcze, korygujące, rozliczeniowe)
Dokument księgowy, aby móc potwierdzać zaistniałą operację gospodarczą powinien zawierać:
– rodzaj dowodu oraz odpowiedni numer identyfikacyjny;
– określenie stron operacji;
– opis danej operacji oraz jej wartość;
– datę operacji i sporządzenia dowodu;
– podpisy (wystawcy oraz osoby, której wydano dokument);
– zapis stwierdzający, że dowód został sprawdzony;
Warto zaznaczyć, że dowody księgowe powinny być sporządzane w języku polskim.
Dowody księgowe powinny cechować się:
– rzetelnością
– kompletnością informacji oraz danych
– brakiem błędów rachunkowych i formalnych